vrouwelijke voortplantingsorganen zijn verdeeld in de buitenste en binnenste delen. Het buitenste deel bestaat uit Mons pubis, Labia majora, Labia minora en de clitoris, terwijl de binnenkant in dit artikel wordt beschreven.
Kent u de vrouwelijke voortplantingsorganen?
Over het algemeen zijn de vrouwelijke voortplantingsorganen verdeeld in twee belangrijke delen die moeten worden herkend, namelijk de buitenkant en de binnenkant.
Elk onderdeel van dit voortplantingssysteem heeft een belangrijke rol die op elkaar wordt afgestemd.
Laten we voor meer details de volgende recensie bekijken over de vrouwelijke voortplantingsorganen en hun functies.
Buitenste vrouwelijk voortplantingsapparaat (Vulva)
De term voor het buitenste deel van het vrouwelijk voortplantingsorgaan is de vulva . De vulva strekt zich uit van de mons pubis tot de rand van het perineum.
Delen van de vulva zijn Mons pubis, grote schaamlippen, kleine schaamlippen, clitoris, maagdenvlies, vestibule, urethrae en de klieren van Bartholini.
1. Mons Pubis
De mons pubis is een verhoogd (kussen) gevuld met vetweefsel en een kleine hoeveelheid bindweefsel dat boven de shympysis pubica ligt.
Het vetweefsel in de mons pubis bevat klieren om olie af te scheiden met feromonen, die de seksuele aantrekkingskracht vergroten.
Na de puberteit is de huid van het schaambeen bedekt met haren. Deze haren van het schaambeen dienen om de genetalia te beschermen tegen het binnendringen van vuil en als esthetiek.
2. Labia Mayora
De grote schaamlippen, een langwerpige uitstekende voortzetting van de mons pubis, is afkomstig van de mons pubis en loopt naar beneden en naar achteren. Deze twee lippen komen onderaan samen om het perineum te vormen (waardoor de anus van de vulva wordt gescheiden).
Dit oppervlak bestaat uit:
- Het buitendeel
Het met haar bedekte deel, dat de voortzetting is van het haar op het schaambeen.
- Het binnenste gedeelte
Het deel zonder haar, is een membraan dat talgklieren (vetklieren) bevat, het dient om de genetalia erin te bedekken en geeft bij stimulatie glijmiddel af.
3. Kleine schaamlippen
De kleine schaamlippen zijn plooien aan de binnenkant van de grote schaamlippen, zonder haar.
Aan de bovenkant van de clitoris komen deze kleine schaamlippen samen om het prepusium van de clitoridis te vormen en aan de onderkant om het clitoridefrenulum te vormen. Deze kleine lippen omringen de urethra en de opening (opening) van de vagina.
De vorm en grootte van de kleine schaamlippen kunnen van persoon tot persoon verschillen. Het oppervlak is ook erg broos en gevoelig, waardoor het gemakkelijk irriteert en zwelt.
4. Clitoris
De clitoris is een klein erectiel weefsel dat een vergelijkbare functie heeft als een mannelijke penis. Dit gedeelte bevat veel sensorische zenuwen en bloedvaten, dus het is erg gevoelig voor stimulatie.
De clitoris bevindt zich anterieur in de vestibule, die zich bovenaan de kruising van de grote en kleine schaamlippen bevindt. De clitoris dient om de genetalia erin te bedekken en is een erotisch gebied dat bloedvaten en zenuwen bevat.
Lees ook: Javaans vertalen (automatisch en compleet) - Javaans Krama-woordenboek, Alus, NgokoHet oppervlak van de clitoris is bedekt met de voorhuid, wat een huidplooi is, zoals de voorhuid bij mannen. Net als de penis kan ook de clitoris een erectie ervaren, evenals stimulatie.
5. Hymen (Hymen)
Hymen of maagdenvlies is een weefsel dat de vaginale opening bedekt, kwetsbaar is en gemakkelijk kan scheuren.
Dit maagdenvlies is geperforeerd zodat het een kanaal wordt voor slijm dat tijdens de menstruatie door de baarmoeder en bloed wordt uitgescheiden.
Als het maagdenvlies volledig gesloten is, wordt het imperforaat maagdenvlies genoemd en daarna veroorzaakt het klinische symptomen na de menstruatie.
6. Urethra
De urethrae is een plaats waar urine naar buiten komt die zich onder de clitoris bevindt. Zijn functie is als kanaal waardoor urine naar buiten komt.
7. Vestibulaire bollen
Vestibulaire bollen zijn de twee lange secties bij de vaginale opening, die erectiel weefsel bevatten.
Wanneer een vrouw zich opgewonden voelt, zal dit deel zich met veel bloed vullen en groter worden.Nadat een vrouw een orgasme heeft, zal het bloed in deze weefsels terugkeren naar het lichaam.
Dit gedeelte wordt begrensd door de twee kleine lippen, de bovenkant van de clitoris, de achterkant (onderkant) waar de twee kleine lippen samenkomen.
In de vestibulaire bollen is er een urethrale opening, twee boorgat Bartholini-klieren, twee Skene-kanalen. Dient om vloeistof te verwijderen die nuttig is voor het smeren van de vagina tijdens geslachtsgemeenschap.
8. Bartolini's klieren
De klieren van Bartholini (slijmklieren) zijn klein, erwtvormig en bevinden zich aan de opening van de vagina.
Dit gedeelte kan slijm afscheiden en de vagina smeren. De slijmafscheiding zal toenemen tijdens seks.
Interne voortplantingsorganen
1. Vagina
De definitie van de vagina is een elastische en gespierde buis die tussen de opening van de urethra en het rectum ligt.
De vorm van de vagina strekt zich uit over 3,5 tot 4 inch of ongeveer 8,89 tot 10,16 cm. De bovenste vagina is verbonden met de baarmoederhals, terwijl deze aan de andere kant rechtstreeks naar de buitenkant van het lichaam gaat.
De algemene functie van de vagina is voor geslachtsgemeenschap. Tijdens geslachtsgemeenschap zal de vagina langer worden en uitzetten om penetratie mogelijk te maken. Het penetratieproces zorgt ervoor dat het sperma de vagina in het ei komt.
Behalve dat het wordt gebruikt bij geslachtsgemeenschap, is de vagina een kanaal voor de afvoer van menstruatie- of puerperaal bloed.
2. Seviks
De baarmoederhals is het onderste deel van de baarmoeder dat de baarmoeder met de vagina verbindt. Het dient om de baarmoeder te beschermen tegen infectie en de doorgang van sperma te vergemakkelijken. De baarmoederhals produceert slijm dat van textuur verandert.
Tijdens de eisprong wordt het slijm dunner om de doorgang van sperma te vergemakkelijken. Ondertussen zal het slijm tijdens de zwangerschap verharden en het baarmoederhalskanaal verstoppen om de foetus te beschermen.
3. baarmoeder (baarmoeder)
De baarmoeder in de medische wereld wordt de baarmoeder genoemd, wat een onderdeel is van de voortplanting van een vrouw die tussen de blaas en het rectum ligt. De vorm van de baarmoeder lijkt op de vorm van een peer en is een hol orgaan.
De belangrijkste functie van de baarmoeder is om de zich ontwikkelende foetus te huisvesten, totdat deze klaar is voor de geboorte. Daarnaast speelt de baarmoeder ook een rol bij de menstruatie bij vrouwen. Tijdens een normale menstruatiecyclus wordt het slijmvlies van de baarmoeder, het endometrium genaamd, dikker om zich voor te bereiden op zwangerschap.
Lees ook: Verschil tussen mitose en meiose [Volledige uitleg] - CeldelingAls er geen bevruchting optreedt en er geen zwangerschap optreedt, zal het slijmvlies in menstruatiebloed terechtkomen en het lichaam verlaten via de vagina.
4. Eileiders
De eileiders of eileiders hebben de vorm van kleine bloedvaten die aan de bovenkant van de baarmoeder zijn bevestigd. Dit orgaan functioneert als een pad waardoor het ei zich van de eierstok naar de baarmoeder verplaatst.
De eileider is ook de plaats van bevruchting. Nadat de bevruchting heeft plaatsgevonden, beweegt de bevruchte eicel naar de baarmoeder om in de baarmoederwand te worden geïmplanteerd.
5. Eierstokken
De eierstokken of wat ook wel de eierstokken worden genoemd, zijn een paar klieren die ovaal van vorm zijn, zoals amandelen. Dit gedeelte wordt ondersteund door verschillende ligamenten die zich aan weerszijden van de baarmoeder bevinden.
Zoals de naam al doet vermoeden, functioneren de eierstokken en eierstokken als een producent van eicellen en hormonen bij vrouwen. In een normale menstruatiecyclus geven de eierstokken elke 28 dagen een eitje af.
Als het ei met succes het bevruchtingsproces doorstaat, zal het doorgaan in het zwangerschapsproces. Het proces waarbij een ei vrijkomt, wordt ovulatie genoemd.
Functies van de vrouwelijke voortplantingsorganen
De belangrijkste functie van de vrouwelijke voortplantingsorganen is het produceren van eieren voor bevruchting. Daarnaast fungeren deze organen ook als plaats voor de ontwikkeling van de foetus.
In overeenstemming met zijn functie heeft het vrouwelijke voortplantingssysteem zijn eigen structuur die bevruchting kan veroorzaken, namelijk de ontmoeting van het sperma en het ei.
Het vrouwelijke voortplantingssysteem produceert hormonen die nodig zijn om de ontwikkeling van eicellen op gang te brengen en elke maand weer vrij te geven. Dit proces van het loslaten van een ei staat bekend als ovulatie.
Als een ovulerend ei wordt bevrucht door een sperma, wordt het een foetus en treedt zwangerschap op. Dan zullen hormonen helpen om de baarmoeder voor te bereiden als een plek waar de foetus zich goed kan ontwikkelen en om het ovulatieproces tijdens de zwangerschap te stoppen.
Hoe het vrouwelijke voortplantingssysteem werkt
De activiteit van het vrouwelijke voortplantingssysteem wordt gecontroleerd door hormonen die worden afgegeven door de hersenen en de eierstokken. Het is de combinatie van deze hormonen die de voortplantingscyclus bij vrouwen zal starten.
De lengte van de voortplantingscyclus of menstruatiecyclus van een vrouw is over het algemeen 24-35 dagen. Gedurende deze tijd worden de eieren gevormd en gerijpt. Tegelijkertijd bereidt de baarmoederwand zich voor op een bevruchte eicel.
Als er tijdens deze cyclus geen bevruchting optreedt, wordt het baarmoederslijmvlies dat is voorbereid voor zwangerschap, afgestoten en uit het lichaam verwijderd.
Dit proces wordt menstruatie genoemd Menstruatiebloed is het resultaat van het afstoten van de baarmoederwand, die geen bevruchte eicel krijgt. De eerste dag van de menstruatie is de eerste dag dat de voortplantingscyclus opnieuw begint.
Dit is een overzicht van de vrouwelijke voortplantingsorganen en hun functies. Hopelijk is dit handig.
