Als we het hebben over de vroege ontwikkeling van de atoombom in de jaren '40, zijn er twee namen van grote natuurkundigen die het vermelden waard zijn:
- John Oppenheimer
- Werner Heisenberg
Oppenheimer werd een centrale figuur in de ontwikkeling van de atoombom in Amerika, terwijl Heisenberg in Duitsland - waar de twee landen op gespannen voet stonden met elkaar.
Interessant is dat zowel Oppenheimer als Heinsenberg van nature theoretisch fysici waren en nooit "aan een echt project hadden gewerkt".
John Oppenheimer
Oppenheimer werkt tegelijkertijd in twee belangrijke gebieden van de moderne natuurkunde:
- In de kwantummechanica bedacht hij de Born-Oppenheimer-benadering voor de golffunctie van deeltjes
- Terwijl hij in de algemene relativiteitstheorie een pionier was in de moderne theorie van neutronensterren en zwarte gaten
Werner Heisenberg
Heinseberg is duidelijk niet minder groot dan Oppenheimer.
Hij won de Nobelprijs voor de natuurkunde voor zijn bijdragen aan het fundament en fundament van de kwantummechanica.
Een van zijn beroemdste ontdekkingen was het Heisenberg-onzekerheidsprincipe, dat het begrip van de klassieke fysica brak bij het zien van subatomaire deeltjes.
Het Atomic Bomb Project
Zowel Oppenheimer als Heisenberg worden allebei "gedwongen" uit hun comfortzone.
Ze braken met de gewoonte om papier te krabbelen en theoretisch na te denken over natuurkunde, en werden de leiders van het meest ambitieuze project gericht op het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog.
Ja, ook al zijn ze het tegenovergestelde, hun doelen zijn hetzelfde. Het verschil is alleen of Amerika of Duitsland erin is geslaagd de atoombom te maken en de oorlog te beëindigen.
De belangrijkste les is dat echter niet.
Naar mijn mening is een belangrijke les van Oppenheimer en Heisenberg dat iets theoretisch leren niet betekent dat je jezelf beperkt tot alleen een papiertje of een papieren krabbel.
Zowel Oppenheimer als Heisenberg deelden verre visioenen. Het gaat niet alleen om natuurkunde in de sterfelijke wereld, maar ook om het toe te passen op de echte wereld.
Lees ook: 17+ Elon Musk-mislukkingen en 3 sleutels tot zijn grootheidEinde van de Atomic Bomb Race
Uiteindelijk verloor Heisnberg de race om de atoombom te ontwikkelen.
Zijn laboratorium explodeerde tijdens een kettingreactie-experiment waarbij uraniumkernen werden afgebroken. Maar hij kwam nog steeds terug en zette dat onderzoek voort.
Totdat hij en zijn team van wetenschappers uiteindelijk werden gepakt door de Amerikaanse soldaten op de Alsos-missie, dus hij kon de ontwikkeling van de atoombom niet voortzetten.
Ondertussen boekte Oppenheimer tegelijkertijd zeer snelle vooruitgang, zowel bij het verkrijgen van een kettingreactie als bij de productie van uranium en plutonium als de belangrijkste "brandstof" van de atoombom.
Op 16 juli 1945 was de eerste poging om de atoombom van het Manhattan Project, onder leiding van Oppenheimer, tot ontploffing te brengen, succesvol.
En na dat succes, na drie weken, was de atoombom klaar om door Amerikaanse troepen te worden gebracht om te worden ontploft in Hiroshima en Nagasaki in Japan.
5 sterren / 5 sterren ( 1 stem)
