Een oplossing is een homogeen mengsel bestaande uit twee of meer stoffen, terwijl oplosbaarheid de maximale hoeveelheid van een verbinding of stof is die kan oplossen in een aantal oplosmiddelen .
Veel soorten oplossingen die we in het dagelijks leven tegenkomen, zijn onder meer een glas zoete siroop. In een glas siroop zitten verschillende componenten, namelijk water, siroop en suiker.
Als deze componenten met elkaar worden gemengd totdat de samenstellende componenten niet meer zichtbaar zijn, wordt het een oplossing.
Als we de oplossing bespreken, omvat de volgende verdere beoordeling de definitie, eigenschappen, typen en factoren van de oplossing.
Definitie van oplossing en oplosbaarheid
Oplossing
Een oplossing is een homogeen mengsel bestaande uit twee of meer stoffen. Een oplossing genoemd vanwege de samenstellende componenten van de oplossing.
In een oplossing zijn er oplosmiddelen en opgeloste stoffen. Opgeloste stof (opgeloste stof) is een stof die een oplossing vormt die een kleinere hoeveelheid in een oplossing heeft. Ondertussen is het oplosmiddel (oplosmiddel) een stof die overvloediger aanwezig is dan de opgeloste stof.
De samenstelling van de zeesubstantie in oplossing wordt uitgedrukt door de concentratie van de oplossing. Terwijl het proces van het mengen van een opgeloste stof en een oplosmiddel om een oplossing te vormen, oplossen of solvateren wordt genoemd.
Bekijk de volgende afbeelding voor meer informatie over de oplossing.
Er is een opgeloste stof en een oplosmiddel. Wanneer de twee ingrediënten worden gemengd en gecombineerd in een container, wordt het een oplossing.
Oplosbaarheid (en)
De definitie van oplosbaarheid is de maximale hoeveelheid van een verbinding of stof die kan oplossen in een aantal oplosmiddelen.
Oplosbaarheid wordt gesymboliseerd door s (oplosbaarheid) in mol / L-eenheden of gebruikt gewoonlijk molariteitseenheden M. Hier is de formule voor oplosbaarheid of molariteit.
M = n / V
waar M is molariteit (mol / L), n is het aantal mol van de stof (mol), en V is het volume van de oplossing of oplosmiddel (L).
Oplosbaarheid wordt ook gedefinieerd als de concentratie van een stof die nog kan oplossen in een bepaalde hoeveelheid oplosmiddel.
Product met constante oplosbaarheid (Ksp)
Een opgeloste stof die is opgelost in een oplosmiddel zal een evenwichtsreactie vormen. Het optreden van evenwicht wordt beïnvloed door onoplosbare opgeloste stoffen en opgeloste ionen.
Lees ook: 100+ voorbeelden van standaard- en niet-standaardwoorden + uitleg [UPDATE]Het volgende is een voorbeeld van de evenwichtsconstante voor een reactie.
In overeenstemming met de regels voor het schrijven van de evenwichtsformule, worden alleen stoffen in de vorm van oplossing (aq) en gas (en) in de formule geschreven. Zodat:
De evenwichtsconstante voor een oplossing die moeilijk op te lossen is, wordt de oplosbaarheidsproductconstante (Ksp) genoemd.
Oplossingseigenschappen
De fysische eigenschappen die in de oplossing voorkomen, zijn onderverdeeld in drie, namelijk:
1. Colligatieve eigenschappen van oplossingen
Het is een oplossingskenmerk dat afhankelijk is van het aantal opgeloste deeltjes in een oplossing en niet afhankelijk is van het type oplosmiddeldeeltjes.
Colligatieve eigenschappen zijn gelijk aan de concentratie van verschillende niet-elektrolytische stoffen in oplossing, ongeacht het type of de chemische eigenschappen van de bestanddelen.
Bij het bepalen van de colligatieve eigenschappen van een oplossing van vaste stoffen in een vloeistof, wordt de vaste stof als niet-vluchtig beschouwd en komt de dampspanning boven de oplossing volledig van het oplosmiddel.
Enkele van de colligatieve eigenschappen van een oplossing zijn osmotische druk, afname van de dampspanning, toename van het kookpunt en afname van het vriespunt.
2. Additieve eigenschappen
In oplossing zijn additieve eigenschappen eigenschappen van een oplossing die afhangen van het totaal aantal atomen in het molecuul of van het aantal samenstellende eigenschappen van de oplossing.
Een voorbeeld van de additieve eigenschappen van oplossingen is het molecuulgewicht, dat is de som van de atoommassa's.
De massa van de componenten van een oplossing is inbegrepen in de additieve eigenschappen, de totale massa van de oplossing is de hoeveelheid van elke component van de oplossing, namelijk de opgeloste stof en het oplosmiddel.
3. Constitutieve aard
Dat omvat de aard van de oplossing die afhangt van de atomen van het molecuul (van het type atoom en het aantal atomen). De constitutieve eigenschappen ervan geven de regels aan van afzonderlijke verbindingen en groepen moleculen in het systeem.
Er zijn verschillende fysische eigenschappen die gedeeltelijk additief en constitutief zijn. Onder hen zijn lichtbreking, elektrische eigenschappen, oppervlakte- en interoppervlak-eigenschappen die zijn opgenomen in sommige constitutieve en sommige additieven.
Type oplossing
1. Onverzadigde oplossing
Onverzadigde oplossing betekent een oplossing die minder opgeloste stof bevat dan nodig is om een verzadigde oplossing te maken. Onverzadigde oplossingen bevatten deeltjes die niet goed hebben gereageerd met de stof, met andere woorden ze kunnen de stof alsnog oplossen.
Er wordt gezegd dat de oplossing onverzadigd is als de ionenconcentratiewaarde <Ksp. In een onverzadigde oplossing is er geen afzetting van opgeloste stof.
Lees ook: Definitie van chemische oplossingen en hun typen en componenten2. Verzadigde oplossing
Een oplossing wordt in een verzadigde oplossing opgenomen als er een evenwicht is tussen de opgeloste stof en het oplosmiddel. In een verzadigde oplossing reageren de deeltjes met het reagens of ervaren de maximale concentratie.
De oplossing is verzadigd als de ionenconcentratie gelijk is aan de Ksp-waarde. In deze evenwichtstoestand is de snelheid van de opgeloste stof in het oplosmiddel dezelfde als de snelheid waarmee deze bezinkt. Dat wil zeggen, de concentratie van de stof in de oplossing is hetzelfde.
3. Sterk verzadigde oplossing
Dat is een oplossing die meer opgeloste stof bevat dan het oplosmiddel. Dit zorgt ervoor dat de productwaarde van ionenconcentratie> Ksp, zodat de oplossing verzadigd is en bezinkt.
Oplosbaarheidsfactor
De oplosbaarheid van een vloeistof varieert. Dit wordt beïnvloed door verschillende oplosbaarheidsfactoren. Hier zijn enkele van de factoren van oplosbaarheid.
1. Temperatuur
Het temperatuurniveau van de oplossing beïnvloedt het oplossingsproces van de opgeloste stof. Bij hogere temperaturen lost de opgeloste stof gemakkelijk op in het oplosmiddel.
Dit komt doordat vaste deeltjes bij hogere temperaturen sneller bewegen, waardoor botsingen vaker en effectiever mogelijk zijn.
2. De grootte van de opgeloste stof
Hoe kleiner de opgeloste korrels, hoe gemakkelijker ze oplossen in het oplosmiddel. De kleine hoeveelheid opgeloste korrels zorgt ervoor dat het oppervlak van de stof groter wordt en zich in een oplossing uitspreidt.
Hoe groter het oppervlak van de stof, hoe meer deeltjes met elkaar in botsing komen. Dit is wat ervoor zorgt dat het oplossingsproces sneller verloopt.
3. Oplosmiddelvolume
Het grote volume van het oplosmiddel beïnvloedt het oplossingsproces van de stof. Dit komt doordat steeds meer oplosmiddeldeeltjes reageren met de opgeloste stof.
Hoe meer oplosmiddel er wordt gebruikt, des te sneller zal het oplossingsproces van de opgeloste stof verlopen.
4. Mengsnelheid
Het oplossingsproces gaat sneller als je de roerfactor toevoegt.
Door te roeren worden de opgeloste deeltjes in toenemende mate vermengd met het oplosmiddel, zodat de oplossingsreactie sneller verloopt dan het oplossen zonder roeren.
Dit is een uitleg van de oplossing en oplosbaarheid, samen met de betekenis, eigenschappen, typen en factoren. Zou handig kunnen zijn.
