Het tweede ding dat de platbodem doet twijfelen of de aarde bolvormig is, is de zwaartekracht. Die zwaartekracht is een leugen, zwaartekracht bestaat niet.
Laten we nog wat studeren.
In tegenstelling tot het concept van vlak water in hoofdstuk 1, dat (ik geef toe) nogal misleidend is voor ons begrip, is de ontkenning van de zwaartekracht door de platte aarde niet zo misleidend ...
… Vooral als je ook maar het minste begrip hebt van de zwaartekracht.
Hoewel, zoals we later zullen zien, platte aarde ook een punt heeft, en niet-platte aarde verkeerd is.
Stijl
Voordat ik op deze discussie inga, wil ik een klein idee geven van stijl. Dit is belangrijk om de zwaartekracht beter te begrijpen.
De toestand van de beweging van een object zal veranderen als het wordt onderworpen aan kracht.
[toggler title = "Wiskundige notatie (klik hier)"] Indien wiskundig weergegeven, wordt dit uitgedrukt in kracht en versnelling,
[latex] F = ma [/ latex]
waarbij [latex] F = [/ latex] kracht, [latex] m = [/ latex] massa, [latex] a = [/ latex] versnelling. [/ toggler]
Let op de blokken die op de vloer rusten. Het wordt onderworpen aan een kracht van 10 N naar rechts, dus het versnelt en beweegt naar rechts.
Dan krijgt hij nog eens 20 N kracht naar links, zodat de totale kracht die hij nu voelt 10 N naar links is, en uiteindelijk zal hij naar links gaan,
Begrijp dat eerst over stijl ...
… We gaan verder met de zwaartekracht.
Wat is zwaartekracht precies?
Zwaartekracht is de aantrekkingskracht die optreedt tussen objecten met massa in het universum.
Dus oorspronkelijk trekken alle objecten in het universum elkaar aan. De aantrekkingskracht tussen de tafel en jou is echter niet zo groot dat je deze niet voelt.
De grootte van deze zwaartekracht is evenredig met de massa van elk betrokken object. Hoe groter de massa van het object, hoe groter de zwaartekracht. En deze kracht wordt kleiner naarmate de afstand tussen de twee objecten groter is.
Wiskundig wordt dit uitgedrukt in de wet van universele zwaartekracht van Newton:
[latex] F = G \ frac {M_1 M_2} {R ^ 2} [/ latex]
waarbij [latex] F = [/ latex] zwaartekracht, [latex] G = [/ latex] universele zwaartekrachtconstante, [latex] M = [/ latex] massa van object, [latex] R = [/ latex] afstand van beide objecten .
De universele zwaartekrachtconstante [latex] G = 6,67 \ maal 10 ^ {- 11} [/ latex] is een zeer kleine waarde… daarom heeft de zwaartekracht alleen invloed als de massa van het object (tenminste één ervan) groot is.
Deze vergelijking is empirisch door Newton afgeleid, door observatie en onderzoek gedurende meer dan 20 jaar ...
… Het is niet zomaar een vallende appel en plotseling duikt het idee van de zwaartekracht in zijn hoofd.
Deze zwaartekracht zorgt ervoor dat we op de grond gaan staan, de planeten laten draaien, de bal die naar beneden werd getrapt weer op de grond laten vallen, enzovoort.
In deze discussie zullen we laten zien hoe wetenschappers denken dat zwaartekracht bestaat. Aan het einde zullen er ook toevoegingen zijn over hoe zwaartekracht werkt en waarom wetenschappers het niet geloven.
Er is geen zwaartekracht, er is dichtheid
Waarom valt een appel naar beneden? Het simpele antwoord is, omdat er een zwaartekracht op aarde is.
Maar de platte aarde is bestand tegen de zwaartekracht, dus illustreren ze het fenomeen van zinkend ijzer en drijvende kurk op water ...
'Als er echt zwaartekracht was, had de kurk ook moeten zijn gezonken. Wat het ijzer doet zinken, is niet de zwaartekracht, maar de dichtheid! "
In feite dragen zowel zwaartekracht als soortelijk gewicht bij aan dit fenomeen.
Het idee van zwaartekracht afwijzen en het idee van dichtheid accepteren is ook een paradox op zich, omdat dichtheid ook een component heeft van de zwaartekracht (zwaartekracht).
Soortelijk gewicht, [latex] S = \ frac {w} {V} [/ latex], waarbij [latex] w [/ latex] de zwaartekracht is. Loh!
Wat hier gebeurt, is de wet van Archimedes of het drijfvermogen , de lift die een object voelt wanneer het zich in een vloeistof bevindt. De oorzaak van het optreden van deze kracht zelf is het verschil in de hydrostatische druk van de vloeistof (beschreven in hoofdstuk 1) aan de onder- en bovenkant van het object.
De hoeveelheid lift, [latex] F = \ rho V g [/ latex]
Met [latex] \ rho = [/ latex] dichtheid van vloeistof, [latex] V = [/ latex] ondergedompeld volume, [latex] g = [/ latex] versnelling door zwaartekracht.
In water zetten zowel ijzer als kurk deze hefkracht.
Gemakshalve gaan we ervan uit dat het volume van ijzer en kurk ondergedompeld in water hetzelfde is, zodat de hefkracht [latex] F [/ latex] die ze voelen hetzelfde is.
Wat er gebeurde was ...
- Gewicht van ijzer is groter dan tillen, [latex] w_ {iron}> F [/ latex]
- De zwaartekracht van de kurk is minder (omdat hij lichter is) dan de hefkracht, [latex] w_ {cork}
Kijk nog eens naar het stijlconcept dat ik in het begin overbracht.
Vanaf hier moet u begrijpen waarom het strijkijzer naar beneden blijft bewegen en zinken, terwijl de kurk wordt opgetild.
Het is dus duidelijk dat zowel de zwaartekracht als het soortelijk gewicht hier werken.
Een eenvoudige formule om te weten dat een object zal zinken of drijven in een vloeistof, je hoeft alleen maar naar de dichtheid van het object te kijken en het te vergelijken met de dichtheid van de vloeistof.
- Verdronken, [latex] \ rho> \ rho_f [/ latex]
- Zweven, [latex] \ rho = \ rho_f [/ latex]
- Drijvend, [latex] \ rho <\ rho_f [/ latex]
* wil dichtheid of dichtheid, de formulering is vergelijkbaar.
Waar is de zwaartekracht? Ik kan op en neer duiken, weet je ...
Nogmaals, let in het begin op het concept van stijl.
Je gaat omhoog als je lift groter is dan de zwaartekracht, en je gaat omlaag als je lift minder is dan de zwaartekracht.
Kijk opnieuw naar de drijfvermogenvergelijking
De hoeveelheid lift, [latex] F = \ rho V g [/ latex]
Om uw lift te laten toenemen, moet uw lichaamsvolume toenemen. Dit doe je door lucht in te ademen en in je lichaam te houden. Om uw lift te laten afnemen, moet uw lichaamsvolume afnemen. Dit doet u door de lucht in uw lichaam te verwijderen / verminderen.
Duikers of zwemliefhebbers zullen het begrijpen.
Hoe zit het met een heteluchtballon?
Zwaartekracht kan de maan aantrekken, maar geen heteluchtballon?
Nogmaals, dit is nog steeds gerelateerd aan het drijfvermogen . De lucht die we inademen is ook in feite een vloeistof, en alle objecten in de lucht ervaren ook een lift.
Het is alleen dat, omdat de dichtheid van lucht klein is, deze lift niet erg uitgesproken is.
In een heteluchtballon is de lucht in de ballon meestal heliumgas of gewone verwarmde lucht, die een lagere dichtheid heeft dan lucht.
Daarom kan de heteluchtballon omhoog gaan.
Deze heteluchtballon stijgt echter niet steeds verder door de atmosfeer.
Hoe hoger een plaats, hoe kleiner de dichtheid van de lucht. Nu stopt deze heteluchtballon met vliegen (en zweeft alleen op een vaste hoogte) wanneer de dichtheid van de lucht gelijk is aan de dichtheid van het gas erin.
Wat zorgt ervoor dat de planeten rond de zon draaien? Zwaartekracht?
Tesla zei elektromagneet!
Zwaartekracht.
Waarom moeten we geloven dat de zwaartekracht ervoor zorgt dat de planeten rond de zon draaien?
Niet alleen omdat dit aannemelijk lijkt, maar ook omdat de berekeningen van Newton op basis van de zwaartekrachtstheorie aansluiten bij de waarnemingen van bestaande verschijnselen .
Een daarvan is de geschiktheid van Newtons zwaartekrachtberekeningen voor de revolutie van de maan tegen de aarde.
[toggler title = "Bewijs (klik hier)"]
[divider] wiskunde [/ divider]
Bewijs tegen de beweging van de maan.
In de tijd van Newton hadden astronomen veel gegevens over hemellichamen verzameld, waaronder de straal van het pad van de maan naar de aarde. Het pad lijkt op een cirkel met een straal van [latex] 3,8 \ maal 10 ^ 8 [/ latex] m.
De tijd die de maan nodig heeft om in een baan om de aarde te cirkelen is 27,3 dagen ([latex] \ ongeveer 2,36 \ maal 10 ^ 6 [/ latex] s).
Gebaseerd op de fysica van cirkelvormige beweging, bewegen objecten in een cirkel omdat ze worden versneld door de centripetale kracht die naar het midden van de cirkel is gericht.
De grootte van de centripetale versnelling van de beweging van de maan is
[latex] \ begin {uitlijnen *}
a & = \ frac {v ^ 2} {r} = \ omega ^ 2 r = \ left (\ frac {2 \ pi} {T} \ right) ^ 2r \\
& = \ frac {4 \ pi ^ 2 r} {T ^ 2} \\
& = \ frac {4 \ pi ^ 2 (3,8 \ maal 10 ^ 8)} {(2,36 \ maal 10 ^ 6) ^ 2} \\
& = 0,0027 \ m / s ^ 2
\ end {align *} [/ latex]
Laten we nu de grootte van de versnelling berekenen met behulp van de zwaartekrachtformule van Newton:
[latex] \ begin {uitlijnen *}
F & = G \ frac {m_ {earth} m_ {maand}} {r ^ 2} \\
m_ {maand} a & = G \ frac {m_ {aarde} m_ {maand}} {r ^ 2} \\
a & = G \ frac {m_ {earth}} {r ^ 2} \\
& = (6,67 \ keer 10 ^ {- 11}) \ frac {(5,97 \ keer 10 ^ {24}} {(3,8 \ keer 10 ^ 8) ^ 2} \\
& = 0,0027 \ m / s ^ 2
\ end {align *} [/ latex]
Het is te zien dat de berekeningsresultaten met de formule van Newton in overeenstemming zijn met bestaande waarnemingen. We krijgen dit juiste resultaat ook als we in andere gevallen van beweging rekenen.
Dit is het bewijs dat wetenschappers ertoe bracht de zwaartekracht van Newton te accepteren.
(Referentie: Yohanes Surya. 2009. Mechanics en Fuida I. Tangerang: Kandel)
[divider] wiskunde [/ divider] [/ toggler]
Zo…
Met betrekking tot Tesla's bewering dat de planeet draait vanwege een elektromagneet, is dit eigenlijk niet duidelijk.
Kortom, een elektromagneet is een kracht die wordt veroorzaakt door elektriciteit of magnetisme. (soms ook gebruikt voor de term magneet geproduceerd door elektrische stroom)
En zelfs als Tesla dit zou zeggen, (excuses) in dit geval had Tesla ongelijk. Gezien het feit dat Tesla's expertise zelf een elektrotechnisch ingenieur is , en er zijn geen gegevens waaruit blijkt dat hij ooit studies en onderzoek heeft uitgevoerd naar zwaartekracht of planetaire beweging.
Waarom is het fout?
Omdat de aarde niet elektrisch geladen is (eigenlijk wel, maar heel, heel klein op de schaal van de zon-aarde)
Daarom is het niet mogelijk dat de elektrische aantrekking tussen de aarde en de zon ze laat draaien.
Dan de magnetische kracht ...
De aarde heeft een magnetisch veld, net als de zon. Maar het magnetische veld tussen de twee heeft geen directe interactie. Nogmaals, te zwak.
Zelfs als de interactie tussen de twee sterk is, is er één voorwaarde waaraan moet worden voldaan. De magnetische polen die naar elkaar toe gericht zijn, moeten altijd tegenovergesteld zijn… en alle planeten in ons zonnestelsel zullen in lijn bewegen.
Zoals dit:
Op basis van de resultaten van zijn waarnemingen is dat in feite niet zo.
De vormen die door dit magnetische veld op een rij staan, kunnen niet voorkomen, want het zal zo uitpakken:
Omdat het palet van planeten parallel aan de posities van de polen tegenover elkaar beweegt, is het waarschijnlijk dat de planeten aan elkaar blijven plakken. ( Het is niet mogelijk als de bewegingssnelheid samenkomt, maar aangezien de magnetische kracht hier sterk is, zal deze waarschijnlijk aan elkaar blijven kleven ~ heeft verdere analyse nodig )
Maar nogmaals, de beweringen over het citaat van Tesla zijn niet duidelijk (en ik denk van niet). Er is geen sterke literatuur die dat zegt.
De elektronen draaien rond de atoomkern, wat is de oorzaak? Zwaartekracht? Niels Bohr beantwoordde elektromagnetisme!
In het geval van elektronenrotatie rond de atoomkern is de rol elektromagnetisch, de elektrische aantrekking tussen protonen (positieve lading) en elektronen (negatieve lading).
Lees ook: Waarom verschillen enquêteresultaten? Welke is waar?De zwaartekracht werkt eigenlijk, maar omdat de massa van de protonen en elektronen zo klein is, is deze zwaartekracht ook erg klein in vergelijking met de elektrische aantrekking van de protonen en elektronen.
[toggler title = "De telling (klik hier)"]
De zwaartekracht tussen protonen en elektronen,
[latex] \ begin {uitlijnen *}
F_ {zwaartekracht} & = G \ frac {m_ {p} m {e}} {r ^ 2} \\
& = (6.67 \ tijden 10 ^ {- 11}) \ frac {(1.6 \ tijden 10 ^ {- 27}) (9.1 \ tijden 10 ^ {- 31})} {(5,3 \ maal 10 ^ {- 11}) ^ 2} \\
& = 3,5 \ maal 10 ^ {- 47} \ N
\ end {align *} [/ latex]
De elektrische kracht tussen protonen en elektronen,
[latex] \ begin {uitlijnen *}
F_ {elektriciteit} & = k \ frac {q ^ 2} {r ^ 2} \\
& = (9 \ maal 10 ^ 9) \ frac {(1,6 \ maal 10 ^ {- 19}) ^ 2} {(5,3 \ maal 10 ^ {- 11}) ^ 2} \\
& = 8,2 \ maal 10 ^ {- 8} \ N
\ end {align *} [/ latex]
[latex] F_ {elektriciteit} \ ongeveer 10 ^ {39} F_ {zwaartekracht} [/ latex]
Deze resultaten suggereren ook dat de zwaartekracht eigenlijk een heel zwakke kracht is… het effect zal alleen worden gevoeld als de betrokken objecten (tenminste één ervan) een grote massa hebben.
[divider] wiskunde [/ divider] [/ toggler]
Dus Newton had het mis?
Niet echt.
Het is niet zo dat het ondersteunen van Newton nooit verkeerd is, maar er is geen geldig bewijs dat Newton zei dat het de zwaartekracht was die elektronen rond de kern van een atoom maakte.
Omdat er in de tijd van Newton geen kennis was van atomen en elektronen.
De wetenschap van het atoom ontwikkelde zich pas 171 jaar later.
Maar Flat Earth heeft hier gelijk in ...
Ook al zijn er veel verkeerde opvattingen over platte aarde, in feite heeft platte aarde ook een punt ...
… En niet-platte aarde is hier verkeerd.
We weten dat zwaartekracht bestaat, bewezen door gebeurtenissen en analyse van bestaande fysische verschijnselen. We kennen ook het mechanisme van de zwaartekracht, het trekt andere massa's aan.
Alsof we al heel goed begrijpen wat zwaartekracht is.
Maar ... zoals de platte aarde zei,
We weten niet echt hoe het echt werkt.
Hoe kan zwaartekracht ontstaan en andere massa's aantrekken?
Hoe?
Dit is een van de meest gecompliceerde vragen in de natuurkunde ...
….
Totdat uiteindelijk een Albert Einstein naar voren kwam met de algemene relativiteitstheorie , als aanvulling op de zwaartekracht van Newton.
De algemene relativiteitstheorie (algemene relativiteitstheorie) is een completere theorie dan de zwaartekracht van Newton en geeft een duidelijkere verklaring voor hoe deze zwaartekracht kan werken.
Een massa in ruimte-tijd zal resulteren in een kromming van ruimte-tijd. En deze kromming veroorzaakt het effect dat we zwaartekracht noemen.
Let op: de afbeelding hierboven is slechts een illustratie van de kromming van de ruimtetijd in een 2D vlak. De oorsprong is complexer dan dat.
Dit is dus wat er soms wordt gezegd dat zwaartekracht niet bestaat.
Dit is de juiste informatie ... het moet gewoon rechtgetrokken worden.
Het punt van de afwezigheid van zwaartekracht is dat zwaartekracht in principe niet echt als kracht bestaat, maar dat er een geometrie is van de kromming van ruimte-tijd door een massa objecten. Het effect van kromming is wat we waarnemen als zwaartekracht.
Sommige mensen verwerpen de theorie van Einstein als een 'droom op klaarlichte dag', omdat hij zijn theorie alleen baseerde op de verbeeldingskracht die hij zich had voorgesteld, geen experimenteel bewijs ...
Het is waar, maar zo is het ook niet. Begrijp me niet verkeerd.
Een theorie zal inderdaad sterker zijn als ze experimenteel bewijs heeft ...
Maar Einsteins theorie afwijzen als ongegrond en denkbeeldig is verkeerd.
Hoewel Einstein op het moment van zijn formulering geen experimenteel bewijs had, werkte hij niet aan deze relativiteitstheorie door te dagdromen. Er was zoveel meer geavanceerde wiskundige analyse die hij ondernam (en dit kon niet als gemakkelijk worden beschouwd), totdat Einstein tot zijn definitieve conclusie kwam.
Hier is een foto uit het boek Electromagnetic Fields (Roald K Wangsness) dat een gedeeltelijke (tientallen pagina's te gaan) analyse laat zien van Einsteins speciale relativiteitstheorie:
Ik begrijp nog steeds niet wat de vergelijking betekent.
Om nog maar te zwijgen van de algemene relativiteitstheorie, ik heb niet veel geleerd en begrijp het niet echt. Als je een kijkje wilt nemen, kan dat hier.
De relativiteitstheorie van Einstein werd voor het eerst experimenteel bevestigd door Arthur Edddington, et al., Door het optreden van een totale zonsverduistering in Zuid-Afrika te observeren om het optreden van buiging van licht als gevolg van de zwaartekracht te zien.
Daarna bevestigden ook andere experimenten de waarheid. Het bestaan van GPS, kernreactoren en positronen bevestigt ook de juistheid van deze relativiteitstheorie.
De meest recente, die we zeker hebben gehoord, betreft zwaartekrachtsgolven ... dit is ook een voorspelling uit Einsteins algemene relativiteitstheorie die eindelijk kan worden bewezen.
Daarbij…
Als er bezwaren, vragen, correcties of iets anders zijn, kunt u deze indienen in de opmerkingenkolom.
TERUG NAAR INHOUD
VERVOLG HOOFDSTUK 3 HET AARDEARCHIEF
BIJWERKEN:
Deze reeks misvattingen over platte aarde is stopgezet. We hebben deze discussie op een meer gestructureerde, completere en grondiger manier samengesteld in de vorm van een boek getiteld Correcting Misconceptions of a Flat Earth.
Klik hier om dit boek te krijgen.
