Ozonlaag: beschermt de aarde tegen ultraviolette stralen

De ozonlaag is een dunne laag van O 3- gas die van nature de aarde omhult en zich in de stratosfeerlaag bevindt (ongeveer 20-30 km boven het aardoppervlak).

Hoewel de ozonconcentratie erg klein is, is het erg belangrijk als absorber van ultraviolette straling die schadelijk is voor organismen op aarde.

Zo dun is deze laag, als je hem probeert samen te drukken met luchtdruk op zeeniveau, is de ozonlaag slechts 3 mm dik. Interessant toch?

Hoe wordt de ozonlaag gevormd?

Gebeurtenissen voor de vorming van de ozonlaag hebben miljoenen jaren geleden plaatsgevonden. Deze gebeurtenis vereist eigenlijk de hulp van ultraviolet licht dat het zuurstofmolecuul raakt.

De reactie op de vorming van de ozonlaag wordt de Chapman-reactie genoemd. De reacties die optreden zijn:

  1. O 2 + UV → O + O
  2. O + O 2 → O 3
  3. O 3 + UV → O 2 + O
  4. O + O 3 → O 2 + O 2

Uit deze reactie blijkt dat er geen O 3 verloren gaat en dat er een evenwicht is tussen ozonvorming en de afbraak ervan.

UV straling

Zonlicht dat de aarde binnendringt, wordt verdeeld in zichtbaar licht (400-700 nm), infrarood licht (> 700 nm) en ultraviolet licht (<400 nm).

Ultraviolet licht zelf is onderverdeeld in drie soorten, namelijk UVA, UVB en UVC.

UVA heeft een golflengte van 320-400 nm en dringt vrij gemakkelijk door de dunne laag ozon. Dit type UV-licht is niet zo gevaarlijk, maar kan nog steeds huidbeschadiging, zelfveroudering of huidkanker veroorzaken.

Ondertussen kan UVB (270-320 nm) niet gemakkelijk de deken van de aarde doordringen. Zodat er nog wat UVB kan doordringen en het aardoppervlak kan bereiken.

UVB-straling is schadelijk voor de huid en is de hoofdoorzaak van zonnebrand.

Ondertussen is UVC (150-300 nm) eigenlijk heel gevaarlijk voor levende wezens, maar al deze UVC kan worden geabsorbeerd zodat het de dunne laag ozon niet kan binnendringen.

Lees ook: Srinivasa Ramanujan: de wiskundige kaart van het Indiase interieur veranderen

Dus niet alle ultraviolette stralen van de zon raken ons rechtstreeks. Sommige zitten vast in de ozonlaag, andere raken onze huid met een redelijke intensiteit. Dit komt doordat onze aarde een ozonlaag heeft.

Maar nu moet de toestand van de ozonlaag van de aarde in ogenschouw worden genomen, deze is zo sterk afgenomen dat de concentratie kleiner wordt.

U kunt de toestand van de ozonlaag van onze aarde bekijken op de website van NASA.

Afbraak van de ozonlaag

De ozonlaag kan beschadigd raken door het grote aantal vrije radicalen in de atmosfeer zoals stikstofoxide (NO), stikstofoxide (N 2 O), hydroxyl (OH), chloor (Cl) en broom (Br).

Deze vrije radicalen zullen reageren met zuurstof en moleculen vormen die stabieler zijn.

Hierdoor kan met behulp van ultraviolet licht door ozon minder zuurstof worden gevormd. Elk van deze vrije radicalen kan meer dan 100.000 ozonmoleculen beschadigen. Heel gevaarlijk, toch?

In 2009 werd lachgas de grootste ozonafbrekende stof veroorzaakt door menselijke activiteiten.

Bovendien is het gebruik van CFC-chemicaliën, die vaak worden gebruikt als koelmedium voor voortstuwingsgassen voor spuitbussen, ook gevaarlijk. Als het in de atmosfeer terechtkomt, zal CFK door zonlicht uiteenvallen, zodat het zijn chlooratomen vrijgeeft.

CFK heeft ongeveer 5 jaar nodig om de atmosfeer te bereiken, maar wanneer het de atmosfeer bereikt, kan CFC ongeveer 40 tot 150 jaar meegaan.

De ozonlaag is sinds 1970 met 4% afgenomen. De aantasting van de ozonlaag kan gevolgen hebben zoals:

  • Verhoogde huidkanker
  • Verhoogde cataract
  • De zon werd heter
  • Bepaalde voedselgewassen beschadigen
  • Heeft invloed op het planktonleven
  • Verhoogde kooldioxide

Gemaakte inspanningen

In 1987 werd het Montreal Protocol, de ozonlaagbeschermingsovereenkomst, ondertekend.

Lees ook: Waarom is de lucht 's nachts donker?

In feite begon het gebruik van CFK's in 1995 in ontwikkelde landen te worden stopgezet. Inmiddels in ontwikkelingslanden in 2010. Daarnaast is in 1995 het gebruik van het bestrijdingsmiddel methylbromide geleidelijk gestopt.

Referentie:

  • Infecties in de ozonlaag - Yohanes Surya
  • Ozonlaag
  • Het gat in de ozonlaag kan zichzelf toch sluiten?